LOCAL O IMPORTED?

Kung ako ang tatanungin, kahit may dugong Chinese ako mas pipiliin ko pa rin ang maging Pinoy kasi dito ako ipinanganak, namulat at lumaki. Pag nakakarinig tayo ng mga Pinoy abroad na pinaparangalan sa kanilang kagalingan at talento, namamayagpag ang ating mga dibdib at kalooban. Ipinagmamalaki natin ang mga Pinoy na sina Leah Salonga, Regine Velasquez, Allan Pineda Lindo or Apl.de.ap ng the Black Eyed Peas, Charice Pempengco, Jasmine Trias, Paeng Nepomuceno, Alex "The Lion" Pagulayan (2004 World Pool Champion), Irene Mora (first filipina NASA astronaut), Efren Bata Reyes, Manny "Pacman" Pacquiao at marami pang iba. Iilan lang sila sa mga ikinararangal natin na makilala ng mga dayuhan at magdala ng lahi na Filipino at galing sa bansang Pilipinas.

Sabihin na natin na may colonial mentality tayo at mahilig tayo bumili ng "imported" na mga bagay o pagkain galing sa ibang bansa, pero ibig sabihin ba nito ay mas maganda o kalidad ang gawa sa ibang bansa kesa sa gawang pinoy? Masasabi ba natin na mas maganda at mas matibay ba ang mga puno galing sa ibang bansa kesa sa mga puno na nangaling sa Pilipinas?

Tropical country ang bansang Pilipinas kaya mas marami tayong halaman at puno kung ikukumpara sa mga bansa na malalamig. Sa mga bansa na gaya ng Pilipinas na may tropical climate din, masasabi ko na may itatapat naman tayong mga puno na may kalidad din o higit pa na mas maganda. Bakit ba isinusulong ng gobyerno ang magtanim ng mga imported na mga puno sa reforestation projects tulad ng Mahogany, Gmelina, Acacia Sp., Eucalyptus Sp., Teak Sp. at iba pa gayong meron naman tayong mga native na puno at halaman na mga Philippine Mahogany, Bagras (native eucalyptus tree), Philippine Teak at marami pang puno na higit pang matibay at mabilis lumaki, dahil akma sila dito sa ating lupa at klima?

Ang sikat na brand na pabango na Channel No. 5 na kilala sa buong mundo ay gumagamit ng langis at essence na galing sa bulaklak ng puno ng Ilang-ilang na indigenous sa ating bansa.

Kung ako ang tatanungin, dito na ako sa sariling atin. Patronize our own. Isulong ang slogan na "Buy Filipino", "made in the Philippines" and "Only in the Philippines"!

RACE AGAINST TIME

A few years back, this Balobo tree stump used to be a tree that I visited so that I can collect seeds for propagation. When I passed by the same tree months ago, it was already cut down. It was evident that the lumber was going to be used as a construction material, since a house was being constructed or repaired.

Now, one majestic native tree is also going to be cut down and according to the owner, the wood is going to be used to replace the old door jambs of their house. I said to the owner, "Sana wag n'yo na lang ipaputol yung puno, kahit yung sanga na lang sana" please don't cut the tree, instead just cut it's brances so that the tree may live. She told me that the branch is of no use since it is soft and that the best lumber is the heartwood of the tree, because it is the hardest and most durable part.......... I will still try to persuade the owners not to cut the tree down.

Everywhere you go in the Philippines, trees are just being cut down. Whether coconut trees for coco lumber, mature trees or even young trees are felled to be used for commercial lumber, for private use, as charcoal or even just to clear a property. Most felled trees are not replaced with new seedlings. When every tree has been cut down, where will we get the basic things that we need?

Trees give us oxygen, shade from the scorching sun, nutrients for the soil, fruits and leaves to eat, shelter for birds and other living organisms, flowers to make perfumes and essential oils, natural purification for ground water, ingredients to make medicine, raw materials to make rubber, fiber to make baskets and twine and most especially wood to be used for construction purposes. The list goes on and on and still these resources are not being used to the fullest of their potential. When will we see what the trees real worth is, when they are endangered and extinct?

MGA TANONG KO SA SARILI KO

Kelan kaya gigising ang karamihan sa ating mga pilipino? Kelan kaya natin pahahalagahan ang lahat ng bagay na nasa paligid natin? Kelan kaya magiging disiplinado ang bawat isa at uumpisahan na isipin ang iba bago ang sariling kapakanan? Kelan nga kaya?

San man ako magpunta mababakas ang pagbabago dahil sa urbanisasyon. Basta may kalsada asahan mong may mga nakatayong bahay o gusali sa paligid. Kung hindi man, ginawa ng palayan o taniman ang malalawak na lupain. Para sa kabutihan nga ba natin ang lahat ng ginagawa nating pagbabago sa kapaligiran natin?

Pinutol ang puno, nagtanim ng bago.......naisip ba natin kung ano ang pinutol natin at ano ang itinanim natin? Inisip ba natin kung san natin itinanim at ang epekto nito sa tao, sa mga hayop o insecto at sa ating kapaligiran? Bago natin gawin ang isang bagay, naisip ba natin kung magdudulot ito ng kabutihan o ikasasama lamang?...........Kulang nga ba tayo sa pagpaplano? Kulang ba tayo sa dedikasyon? Kulang ba tayo sa implementasyon? Saan ba tayo nagkukulang?

Sa mga nagbasa ng sulat kong ito, may ginagawa ka ba kabayan? San mo itatapon ang upos ng sigarilyo o ang plastic mula sa candy pag nasa loob ka ng sasakyan, sa bulsa mo ba o sa kalsada?